Kerstavond 1914. Rond zeven uur knippert Albert Morren met z’n ogen. Wat ziet hij nu vanuit zijn loopgraaf aan de frontlinie. Aan de overkant, in de andere loopgraaf doet de vijand lichtjes aan. Dan fakkels en vervolgens zelfs kerstbomen. Er klinkt het Stille Nacht, Heilige Nacht. Niet eerder heeft het lied hem zo mooi in de oren geklonken. ‘Ik zal het nooit vergeten’, zal Morren later zeggen. ‘Het was een van de hoogtepunten van mijn leven’.

En zij, de Britten, kunnen niet achterblijven. Ze zingen ‘The First Noel’. De Duitsers applaudisseren en antwoorden met ‘O Tannenbaum’. Dat gaat zo even door tot de ‘vijanden’ gezamenlijk ‘O come ye faithful’ in het Latijn zingen. Kerstmis 1914 werd op talloze plaatsen langs de hele frontlinie met onderlinge voetbalwedstrijdjes en andere bijeenkomsten gevierd. ‘En als we met rust waren gelaten zou er geen schot meer gelost zijn’. Duizenden soldaten deden hun best om de vrede te bewaren. Het klinkt als een sprookje maar is toch echt gebeurd. Op Youtube kan je de BBC documentaire ‘Peace in No Mans Land’ er op nazien.

Deze anekdote heb ik in 2019 ook al eens gebruikt in mijn kerstnieuwsbrief. Graag herhaal ik hem vanwege de actualiteit van het onderwerp. Want hebben we ooit gedacht  dat zoiets in de 21e eeuw in Europa nog mogelijk zou zijn. Zou er nog één leider of president het ooit in zijn hoofd halen om midden in de winter soldaten tegenover elkaar in loopgraven te leggen. Helaas… meer dan een eeuw later lijkt het of we terug zijn in 1914.

Maar zou het niet prachtig zijn als ook dit jaar soldaten in de kerstnacht het heft in eigen handen nemen en gaan zingen voor de vrede. Gewoon gaan zingen in de hoop dat de ander smelt, dat het verbroedert, dat Putin het te horen krijgt en deze kerstzang hem van de zinloosheid van het geweld en het landjepik overtuigt. Ik hoop vurig dat er gezongen gaat wordenin Ukraine komende kerstnacht.

Vorige nieuwsbrieven

ik, jij en de harmonie is DRIE

Ik vraag bijna altijd aan deelnemers aan een workshop wat het eenvoudigste verschil is tussen praten en zingen? De ideeën zijn meestal: toonhoogte, melodie, gevoel etc. Het simpelste antwoord is volgens mij: je maakt een klinker wat langer van bijvoorbeeld A naar...

Zingen is pure overvloed

‘Zingen uit louter vreugde is het mooiste’ liet ik Toon in de vorige nieuwsbrief zeggen. Je kan natuurlijk ook zingen over een tekort of gemis. Maar dan is het nog steeds overvloed die er uit wil. Daarom is het ook zo lekker èn gezond zoals de laatste tijd van alle...

Zingen is zinvol

Om deze stelling te onderbouwen laat ik graag Toon aan het woord. Want als die het zegt…: “ Je kunt zingen voor anderen èn je kunt zingen voor jezelf. Het is allebei zinvol. Zingen uit louter vreugde is het mooiste. Ik wil niet zeggen dat er vroeger zoveel meer...