Zingen in De Soete Moeder op Witte Donderdag. Dat roept bij mij de vraag op: zouden ze ook gezongen hebben, voor, tijdens of na het laatste avondmaal?
En waarom ook niet. Zingen opent, verenigt en verbindt. Bovendien lucht het enorm op. Het schept ruimte voor adem en geeft geluid aan wat er binnen in ons leeft. Even voluit zingen om de lente te omarmen, het oude af te schudden en het nieuwe te verwelkomen. Dat is tenslotte waar Pasen over gaat: opstaan na de stille winter, het leven inademen en vooruit met de geit.
Precies hetgeen we doen op de mantrazingavonden. Stil zijn, inademen… zingen … dan weer stil, om daarna weer te zingen.
Hartelijke groet
Wim Stokwielder
Vorige nieuwsbrieven
Er gloort licht
‘Licht aan het eind van de tunnel’ was het gesternte waaronder ik op 4 januari de vorige nieuwsbrief schreef, alweer zo’n zes maanden geleden. Deze nieuwsbrief mag dan toch eindelijk ontstaan met het perspectief dat er licht gloort aan de horizon. Want het lijkt er nu...
Op weg in 2021
Caminante, no hay camino,Se hace camino al andar, “Zwerver, er is geen weg, de weg ontstaat door te lopen”(Antonio Machado) Prachtige regel uit een lied (met tekst van Antonio Machado) van Juan Manuel Serrat, onlangs teruggevonden op een CD van mijn oude liefde: de...
Goed genoeg …
In het programma Zomergasten vertelde Carola Schouten openhartig dat de vraag ‘ben ik wel goed genoeg’, haar regelmatig parten speelt. Het antwoord, dat ze vindt in haar geloof is: ‘je bent geliefd’. In eerste instantie lijkt het geen antwoord op de vraag. Geliefd...