Zingen in De Soete Moeder op Witte Donderdag. Dat roept bij mij de vraag op: zouden ze ook gezongen hebben, voor, tijdens of na het laatste avondmaal?
En waarom ook niet. Zingen opent, verenigt en verbindt. Bovendien lucht het enorm op. Het schept ruimte voor adem en geeft geluid aan wat er binnen in ons leeft. Even voluit zingen om de lente te omarmen, het oude af te schudden en het nieuwe te verwelkomen. Dat is tenslotte waar Pasen over gaat: opstaan na de stille winter, het leven inademen en vooruit met de geit.
Precies hetgeen we doen op de mantrazingavonden. Stil zijn, inademen… zingen … dan weer stil, om daarna weer te zingen.
Hartelijke groet
Wim Stokwielder
Vorige nieuwsbrieven
Verleg een steen… kom mantrazingen
Om te begrijpen wat een steen is, volstaat een definitie. Om te begrijpen wat, bijvoorbeeld, een held is, - wat ik mooi of lelijk vind, - wat goed of slecht is, hebben we verhalen nodig. Verhalen van anderen of van jezelf, om bij het gevoel te komen waar het over...
Hebban olla vogala nestas hagunnan hinase hic anda thu, wat unbidan we nu?
Het is zo ongeveer het vroegste geschreven Nederlands dat we kennen, zo'n duizend jaar oud. Er staat vrij vertaald 'Alle vogels zijn al aan het nestelen, behalve jij en ik; waar wachten we nog op?' Het zijn waarschijnlijk twee regels uit een liefdesliedje; de oudste...