Bron van Zijn, die ik ontmoet,
In alles wat mij ontroert.*

Onlangs reed ik naar huis van een workshop die ik gaf en het volgende zinnetje ging aldoor door mijn hoofd: ‘wat is het toch fijn om ongegeneerd te genieten van je werk’ . Het zit hem dan vooral in dat woordje ongegeneerd, want daar was ik zo verheugd over. Het was me gelukt om in een uurtje of twee, mensen tot hun eigen verbazing ongegeneerd aan het zingen te krijgen en aangeraakt te laten zijn door de bijzondere ervaring ervan.

’s Middags had ik de gitaarheld uit mijn jeugd, John Williams, in een youtube filmpje hetzelfde horen zeggen en vorige week, bij Ivo Niehe, ook weer John ‘Mister Speaker’ Bercow, die van “Order, Order!!”. Bercow wordt zelfs voor de voeten geworpen dat hij zijn werk tè leuk vindt. Grappig, dat wij mensen ongemakkelijk worden als iemand  ongegeneerd geniet van wat hij voor de kost doet. De deur gaat op een kier en ‘De Terughouder’ sluipt als een dief in de nacht naar binnen: ‘mag dat wel, zoveel lekkerigheid, zoveel ruimte voelen en zo genieten van wat er in die ruimte allemaal kan gebeuren. Is het wel echt waar als het zo eenvoudig is, of goed, of mooi?’

De waarheid komt in schoonheid tot ons, zeggen de soefiemeesters, of eenvoudiger: mooi is waar, dus waar is mooi, altijd. Dus ik denk van wel, ik denk zelfs dat het een regelrechte ervaring is met de Bron van Zijn, die te ontdekken is ‘in alles wat mij ontroert’; zo makkelijk èn zo waar en daarom zo herkenbaar voor iedereen.
Kijk komende weken maar eens om je heen, en zie het in de ontluikende natuur, hoor de ongeneerd zingende vogels, en niet in de laatste plaats: kom het zelf ervaren bij de mantrazingavond in de kapel van het Jeroen Bosch. Het kan weer op vrijdag 5 april en vrijdag 12 april in Tilburg.

Hopelijk wil je er bij zijn.
Of kom ‘De Terughouder’ in jezelf onderzoeken in de dagworkshop op zaterdag 13 april.

Hartelijke groet,
Wim Stokwielder

* Eerste regel uit het gnostische Onze Vader