Caminante, no hay camino,
Se hace camino al andar,

“Zwerver, er is geen weg, de weg ontstaat door te lopen”
(Antonio Machado)

Prachtige regel uit een lied (met tekst van Antonio Machado) van Juan Manuel Serrat, onlangs teruggevonden op een CD van mijn oude liefde: de Zuid Amerikaanse folklormuziek. En de waarheid ervan is velen dit jaar voor de voeten geworpen. Mij in elk geval wel. Januari en februari zaten nog vol met plannen en dynamiek van allerlei activiteiten en in maart hield dat pad op.

Wat volgde was een tijd van proberen te blijven lopen. Dan weer aangespoord door optimisme om vervolgens weer teleurgesteld te raken door maatregelen waar we geen enkele invloed op hadden. En zo hebben velen dit jaar gezworven en een onverwachte weg afgelegd.

Door te lopen ontstaat de weg, en de weg wordt gezien door achterom te kijken, door terug te blikken op de weg, die we nooit meer zullen bewandelen klinkt er wat verderop in het lied. We kunnen de weg vooruit dus nog niet zien, hoewel we dat soms, op basis van de afgelegde weg, wel denken. Blijven lopen, vallen en opstaan dus, in de overtuiging dat het goed is en dan het beste er maar van hopen. De ijle, ongrijpbare hoop schuilt in de overtuiging dat we het goede doen. Doen wat je moet doen omdat je ‘weet’ dat het goed is; niet om het resultaat. Machado verwoord dat volgens mij in deze strofen:

Ik heb nooit roem nagestreefd,
noch mijn lied aan mensen opgedrongen;
ik houd van subtiele werelden,
gewichtloos en zachtaardig,
net als zeepbellen.

Ik houd ervan om te zien hoe ze zichzelf tekenen,
met gele en rode kleuren, hoe ze vliegen,
onder de blauwe lucht, trillen,
en plotseling uit elkaar spatten…
Ik heb nooit roem nagestreefd.

Prachtige zinnen die de dagen van 2020 in perspectief zetten met de enige zekerheid dat ze nooit meer terugkomen.

Ik gun jullie allen met een blik van voldoening terug te kijken op de afgelegde weg van het afgelopen jaar en blijde eerste stappen te zetten in een hoopvol Nieuwjaar. Bovenal hoop ik dat we elkaar snel weer (zingend) kunnen ontmoeten.

Graag nodig ik je uit om het nieuwe jaar zingend tegemoet te treden met het prachtige Spiraallied en even stil te staan bij alle zieken en de hardwerkende mensen in de zorginstellingen met Ana el Na.
Veel plezier ermee en graag tot snel.

Link naar Spiraallied – KLIK HIER
Link naar Ana El Na – KLIK HIER
Link naar Cantares van Juan Manuel Serrat – KLIK HIER

Vorige nieuwsbrieven

ik, jij en de harmonie is DRIE

Ik vraag bijna altijd aan deelnemers aan een workshop wat het eenvoudigste verschil is tussen praten en zingen? De ideeën zijn meestal: toonhoogte, melodie, gevoel etc. Het simpelste antwoord is volgens mij: je maakt een klinker wat langer van bijvoorbeeld A naar...

Zingen is pure overvloed

‘Zingen uit louter vreugde is het mooiste’ liet ik Toon in de vorige nieuwsbrief zeggen. Je kan natuurlijk ook zingen over een tekort of gemis. Maar dan is het nog steeds overvloed die er uit wil. Daarom is het ook zo lekker èn gezond zoals de laatste tijd van alle...

Zingen is zinvol

Om deze stelling te onderbouwen laat ik graag Toon aan het woord. Want als die het zegt…: “ Je kunt zingen voor anderen èn je kunt zingen voor jezelf. Het is allebei zinvol. Zingen uit louter vreugde is het mooiste. Ik wil niet zeggen dat er vroeger zoveel meer...