Altijd op zoek naar inspirerende zinnetjes om een mantralied van te maken kwam ik dit tegen in het boek van Bram Moerland over het Thomas-evangelie. ‘Noli me Tangere’ zegt Jezus tegen Maria aan het lege graf op paaszaterdag. Het betekent: houd mij niet vast. Kort er voor denkt Maria nog dat de jezusfiguur bij het graf een tuinman is die weet waar het lichaam van Jezus is gebleven. 

Ze vraagt waar het is, want ze wil het meenemen (vasthouden). In letterlijke zin zou je je kunnen afvragen waarom Maria Jezus niet zou mogen vasthouden. Maar als je de Bijbel als geschiedschrijving kunt loslaten, worden de woorden bijzonder. Dan kun je erin lezen: klamp je niet vast aan het verleden. Maak nù ruimte voor de toekomst, vertrouw er op en geef het verleden de kans daar dan op eigen wijze onderdeel van te worden. Dat beeld vind ik mooi voor november. De herfst geeft overal om je heen al het goede voorbeeld.

En dan nog dit: niet vasthouden of loslaten lijkt in eerste instantie hetzelfde maar is volgens mij toch wezenlijk anders. Bij loslaten heb je namelijk al geprobeerd vast te houden. En dat is kennelijk zo onbevredigend dat je besluit om lost te (gaan) laten. Loslaten doe je dus achteraf. Niet vasthouden doe je in het moment. Dat schept onmiddellijk ruimte.

Zoals ‘Noli me Tangere’ wijze raad is voor van alles en nog wat in ons dagelijks leven,  vind ik het ook een goede oefening voor ons zingen: houd niet vast aan het verhaal er over in je hoofd, heb geen vastomlijnde verwachting, omarm het niet weten en schep ruimte voor wat er komen moet. Dan komt er uit wat er in zit: jouw natuurlijke muzikaliteit.

Omgekeerd is zingen, voor mij althans, ook een spiegel waarin we kunnen herkennen hoe vast we zitten aan ons weten, kennen en kunnen. Zingend valt er dus wel degelijk veel los te laten.
Je kunt dat direct komen ervaren, bijvoorbeeld op de volgende mantrazingavond in de inspirerende kapel van het Jeroen Bosch ZH. We zingen eenvoudige melodieën met doorgaans één zinnetje tekst waarin een heel leven wijsheid opgeborgen zit, bijvoorbeeld Noli me Tangere.

Het goed moeten doen kan je al meteen loslaten. Er wordt niets van je verwacht en er hoeft niets te worden bereikt. Alleen inademen, zingen en maar zien wat er van komt, samen met nòg een heleboel niet-weters. Dan weer even stil… luisteren naar de stilte… inademen en dan weer zingen.
Heerlijk heldere eenvoud!

Hopelijk wil je erbij zijn. Je bent van harte welkom. 

Overige data najaar 2018
PUUR – Mantrazingen in het Jeroen Bosch: vrijdag 21 dec.
Data voorjaar 2019:  vrijdagen 25 januari, 22 februari, 5 april, 24 mei, 28 juni. 

Tijd:                    van 20.00 tot 22.00
Locatie:             Kapel van het Jeroen Bosch Ziekenhuis
Adres:                Henri Dunantstraat 1, ‘s-Hertogenbosch
Entree:              € 10,-  per deelname
Aan​melden:     Niet verplicht maar wel fijn voor mijn voorbereiding 

Hartelijke groet,
Wim Stokwielder

 

Vorige nieuwsbrieven

Er gloort licht

‘Licht aan het eind van de tunnel’ was het gesternte waaronder ik op 4 januari de vorige nieuwsbrief schreef, alweer zo’n zes maanden geleden. Deze nieuwsbrief mag dan toch eindelijk ontstaan met het perspectief dat er licht gloort aan de horizon. Want het lijkt er nu...

Op weg in 2021

Caminante, no hay camino,Se hace camino al andar, “Zwerver, er is geen weg, de weg ontstaat door te lopen”(Antonio Machado) Prachtige regel uit een lied (met tekst van Antonio Machado) van Juan Manuel Serrat, onlangs teruggevonden op een CD van mijn oude liefde: de...

Goed genoeg …

In het programma Zomergasten vertelde Carola Schouten openhartig dat de vraag ‘ben ik wel goed genoeg’, haar regelmatig parten speelt. Het antwoord, dat ze vindt in haar geloof is: ‘je bent geliefd’. In eerste instantie lijkt het geen antwoord op de vraag. Geliefd...