Het is zo ongeveer het vroegste geschreven Nederlands dat we kennen, zo’n duizend jaar oud. Er staat vrij vertaald ‘Alle vogels zijn al aan het nestelen, behalve jij en ik; waar wachten we nog op?’ Het zijn waarschijnlijk twee regels uit een liefdesliedje; de oudste Nederlandstalige lovesong, zou je kunnen zeggen.
Pikant is dat een monnik het als proeve van zijn aangescherpte ganzeveer ergens op een randje wegschreef. Waar het hart van vol is loopt de mond van over.
Deden we dat altijd maar en vooral door te zingen. Want zingen schept ruimte, verbindt, verbroedert en lucht enorm op. In het bijzonder als de muziek van een eenvoud is waar je niet over hoeft na te denken en de tekst, meestal slechts één regel of één woord, dezelfde intuïtieve wijsheid bevat als de regel waar ik dit stukje mee begon.
Waar wachten je nog op! Kom meezingen, afgewisseld met stil zijn.
Hartelijke groet
Wim Stokwielder
Vorige nieuwsbrieven
Stembevrijding bevrijdt niet de stem, maar de mens!
Elke cultuur heeft zijn manier om met trauma om te gaan. In onze cultuur nemen we, als we ons slecht voelen, een pil of gaan we aan de drank. Desmond Tutu leerde ons dat samen zingen en/of dansen vaak net zo helend zijn. Het bovenstaande hoorde ik Bessel van der Kolk...
Zingen is eenvoudig!
Naar Gods bedoeling is het leven eenvoudig, maar de mens haalt zich van alles in het hoofd. Het bovenstaande citaat komt uit het bijbelboek Prediker. Een boek waarin de leraar je aan het verstand probeert te peuteren (zeg maar gerust, erin ramt) dat alles tijdelijk en...
De hemel op aarde
Elk jaar opnieuw: de Mattheüs of de Johannes, in een oud of nieuw jasje, uitgevoerd en bezocht door talloze liefhebbers. Al honderd jaar of meer.Ik ben een groot bewonderaar van Bach. Waar de meeste componisten nog wel eens een kattebelletje schreven waar ze niet op...