Het is zo ongeveer het vroegste geschreven Nederlands dat we kennen, zo’n duizend jaar oud. Er staat vrij vertaald ‘Alle vogels zijn al aan het nestelen, behalve jij en ik; waar wachten we nog op?’ Het zijn waarschijnlijk twee regels uit een liefdesliedje; de oudste Nederlandstalige lovesong, zou je kunnen zeggen.
Pikant is dat een monnik het als proeve van zijn aangescherpte ganzeveer ergens op een randje wegschreef. Waar het hart van vol is loopt de mond van over.
Deden we dat altijd maar en vooral door te zingen. Want zingen schept ruimte, verbindt, verbroedert en lucht enorm op. In het bijzonder als de muziek van een eenvoud is waar je niet over hoeft na te denken en de tekst, meestal slechts één regel of één woord, dezelfde intuïtieve wijsheid bevat als de regel waar ik dit stukje mee begon.
Waar wachten je nog op! Kom meezingen, afgewisseld met stil zijn.
Hartelijke groet
Wim Stokwielder
Vorige nieuwsbrieven
Zingen Ontwapent
Kerstavond 1914. Rond zeven uur knippert Albert Morren met z’n ogen. Wat ziet hij nu vanuit zijn loopgraaf aan de frontlinie. Aan de overkant, in de andere loopgraaf doet de vijand lichtjes aan. Dan fakkels en vervolgens zelfs kerstbomen. Er klinkt het Stille Nacht,...
Nutteloos en niet functioneel
Zet in godsnaam in een nieuwbouwwijk een sacrale ruimte neer. Een nutteloze ruimte. Een niet functionele ruimte waar mensen stil kunnen zijn. Bovenstaand citaat kwam voorbij in een gesprek in het programma Op1 met Paul van der Geest (theoloog) en Chazia Mourali. Het...
Alles wat je aandacht geeft wordt mooi
Mike Boddé, musicus/presentator van het programma Podium Klassiek, kwam tot dat inzicht tijdens zijn pelgrimstocht naar Santiago de Compostella. Hij maakte er een prachtig eenvoudig liedje van met dezelfde titel. Hij zei verder ook dat je tijdens zo’n tocht simpel...