‘Licht aan het eind van de tunnel’ was het gesternte waaronder ik op 4 januari de vorige nieuwsbrief schreef, alweer zo’n zes maanden geleden. Deze nieuwsbrief mag dan toch eindelijk ontstaan met het perspectief dat er licht gloort aan de horizon. Want het lijkt er nu toch werkelijk van te komen… dat we weer samen kunnen zingen.
Eindelijk weer zingen, samen zingen. Tijdens de pandemie werd keer op keer bericht hoe belangrijk samenkomen voor mensen is en vooral, hoe helend zingen daarbij kan zijn. Maar het mocht niet. Eric Scherder heeft vast een sluitend wetenschappelijk betoog over de helende kracht van zingen, maar niemand weet precies hoe het zit. Gevoelsmatig weten we het gelukkig allemaal. Hier is het geheim zoals Atahualpa Yupanqui het verwoordt in zijn lied Luna Tucumana:
Yo no le canto a la luna porque alumbra y nada más,
Le canto porque ella sabe de mi largo caminar.
Ik zing voor de maan, niet alleen omdat ze me verlicht,
Maar omdat zij mijn lange weg al kent.
Want dat is wat er gebeurt als we samen zingen. Ik laat van me horen en jij bent, net als de maan in het lied van Yupanqui, mijn onvoorwaardelijke luisteraar. En tegelijk ben ik al zingend het klankbord voor jóuw lied. Samen zingen vervuld het verlangen om gezien en gehoord te worden en raakt aan de oerbehoefte om opgenomen te zijn in een gezamenlijkheid. Zingend ontstaat dat als vanzelf in de ruimte tussen jou en mij: een derde dimensie, de harmonie.
Samenzang, vooral als ze niet onderhevig is aan een te bereiken resultaat, schept ruimte voor deze bijzondere ervaring. Bij onze Zielsveelavonden en KnipKaartKoor-bijeenkomsten stellen we geen doelen en gaat het puur en alleen om het beleven van de samenzang.
Ik hoop en veronderstel dat we vanaf september weer als voorheen bij elkaar kunnen komen om… gewoon te zingen.
Hieronder staan alvast de nieuwe data voor de KnipKaartKoren in Den Bosch en Waalwijk en de geplande data voor de Zielsveel-mantrazingavonden in Den Bosch, Breda en Tilburg.
Yo voy adando y cantando, Que es mi modo de alumbrar
Ik ga zingend mijn weg, want dat is mijn manier van verlichten.
Vorige nieuwsbrieven
Een leeg blad …
Voor mij ligt een leeg blad voor deze nieuwsbrief. En na zo'n lange vakantie heb ik wat moeite met opstarten. Niet omdat ik geen zin zou hebben maar omdat zo’n lange vakantieperiode als vanzelf andere aspecten in mij aan het werk zet. In mijn vakanties is dat vaak de...
Ik heb het nog nooit gedaan… dus ik denk dat ik het wel kan
Het zou zomaar pedant of arrogant over kunnen komen als je niet weet dat de woorden tot ons komen via Astrid Lindgren’s Pipi Langkous. De kinderserie laat de tegenstelling zien van een vrijgevochten meisje dat opgroeit zonder de opvoeding van goedbedoelende ouders en...
Blues… omdat er altijd hoop is
There’s a leak in this old building, And my soul has got to move. Lekker zinnetje! En zo’n prachtige, compacte metafoor die je geheel naar eigen believen kunt invullen. Het kan èn heel groot èn heel klein.Voor mij gaat het hier over inspiratie, of liever, het...