We kijken wel náár elkaar maar niet ìn elkaar,
De blik houd op bij de pupillen,
Stuit af en dringt niet door naar binnen.
De ogen zijn niet doorzichtig, maar gemaskerd.
Zo zijn we misschien wel geworden, uit angst voor elkaar.
We hebben elkaar door de eeuwen heen misschien wel te veel pijn gedaan
Om open te zijn voor elkaar en vrij van enig wantrouwen,
We durven niet en sluiten de blinden van onze ziel,
En nemen de pose aan van een bepaalde persoon.
We kijken naar elkaar zonder elkaar werkelijk te zien,
We schetteren er wat teksten uit,
wat loze kreten en klanken die niet doordringen naar het hart.
Niet dat ik het kan garandéren, was het maar zo simpel. Maar ik weet wel heel zeker dat zingen iets anders is dan praten, dat zingen voorbij de woorden komt, dat zingen een veel grotere kans op verbinding en contact in zich draagt.
En daar gaat het om met Kerstmis: iedereen inclusief, niemand buitengesloten, voor iedereen plek in de herberg van je hart. Dus kom zingen!
Hartelijke groet,
Wim Stokwielder
Vorige nieuwsbrieven
Stembevrijding bevrijdt niet de stem, maar de mens!
Elke cultuur heeft zijn manier om met trauma om te gaan. In onze cultuur nemen we, als we ons slecht voelen, een pil of gaan we aan de drank. Desmond Tutu leerde ons dat samen zingen en/of dansen vaak net zo helend zijn. Het bovenstaande hoorde ik Bessel van der Kolk...
Zingen is eenvoudig!
Naar Gods bedoeling is het leven eenvoudig, maar de mens haalt zich van alles in het hoofd. Het bovenstaande citaat komt uit het bijbelboek Prediker. Een boek waarin de leraar je aan het verstand probeert te peuteren (zeg maar gerust, erin ramt) dat alles tijdelijk en...
De hemel op aarde
Elk jaar opnieuw: de Mattheüs of de Johannes, in een oud of nieuw jasje, uitgevoerd en bezocht door talloze liefhebbers. Al honderd jaar of meer.Ik ben een groot bewonderaar van Bach. Waar de meeste componisten nog wel eens een kattebelletje schreven waar ze niet op...