We kijken wel náár elkaar maar niet ìn elkaar,
De blik houd op bij de pupillen,
Stuit af en dringt niet door naar binnen.
De ogen zijn niet doorzichtig, maar gemaskerd.
Zo zijn we misschien wel geworden, uit angst voor elkaar.
We hebben elkaar door de eeuwen heen misschien wel te veel pijn gedaan
Om open te zijn voor elkaar en vrij van enig wantrouwen,
We durven niet en sluiten de blinden van onze ziel,
En nemen de pose aan van een bepaalde persoon.
We kijken naar elkaar zonder elkaar werkelijk te zien,
We schetteren er wat teksten uit,
wat loze kreten en klanken die niet doordringen naar het hart.
Niet dat ik het kan garandéren, was het maar zo simpel. Maar ik weet wel heel zeker dat zingen iets anders is dan praten, dat zingen voorbij de woorden komt, dat zingen een veel grotere kans op verbinding en contact in zich draagt.
En daar gaat het om met Kerstmis: iedereen inclusief, niemand buitengesloten, voor iedereen plek in de herberg van je hart. Dus kom zingen!
Hartelijke groet,
Wim Stokwielder
Vorige nieuwsbrieven
Een Hoopvol 2024
Zouden alle kleine tekenen van hoop ‘buiten’ nog wel bestaan als niet ‘binnen’ die diepe hoop gloeide, zonder welke men niet waardig en zinvol kan leven, en zonder welke men nòg minder telkens weer aan de ‘uitzichtloze onderneming’ kan beginnen, waarmee alle goede...
A Christmas Carol
A Christmas CarolMerry Christmas Uncle!Grmmm, humbug…Christmas a humbug uncle…?What’s Christmas time to you but a time for paying bills without money, finding yourself a year older and not an hour richer.But I find it a very ha..Grmmm, humbug. “keep Christmas in your...
Heilige Plaatsen
Een plek waar de wind door je hoofd waait,Waar je doet waar je buik van gaat zingen,Waar je droomt zoveel je kan,Waar je bent wie je bent,Een plek van water, van zee, van lucht,van aarde, van vuur,Een plek waar je nooit verdwalen kunt,Een plek waar de vrijheid woont,...