Het is de kracht die van binnenuit komt die ons onbewust voortbeweegt. De kracht van instinct, van onvermijdelijkheid. De kracht van de liefde die ons alle barrières laat doorbreken, wat het ons ook kost. De kracht waar niets tegen bestand is. De bovennatuurlijke kracht waar je je enkel aan kunt oververgeven. De kracht van wat er echt toe doet.
(Fernando J. Múñez)
De bovenstaande zin komt uit de Netflixserie La Cocinera Del Castamar. Twaalf prachtige afleveringen met in elke aflevering een ‘stilstaand moment’ waarin met een kort monoloog de essentie van het verhaal wordt samengevat. Deze trof mij in het bijzonder. Het gaat over het aan den lijve ervaren van je eigen essentie, wie jij in werkelijkheid bent, als die wordt aangesproken en in actie komt en dat er dan altijd iets gebeurt.
Tien jaar geleden wilde ik een andere koers gaan. Een weg die meer aansloot bij de zoektocht naar mezelf. Met dat verlangen ben ik stembevrijder geworden. Vroeger heb ik muziek gestudeerd, ik heb jaren zangles gehad. Ik heb er geleerd om ‘van buiten naar binnen’ te zingen. Noten van papier in mijn hoofd en dat dan zo mooi mogelijk te laten horen. Die noten zijn prima maar daar gaat het niet om. Nu weet ik dat echt zingen van binnen naar buiten gaat. Jezelf laten horen in al je naaktheid, zonder voorbedachte rade. Als dat lukt wordt het een kracht die je lichamelijk kan ervaren en waar je je enkel aan kunt overgeven. Een kracht die je stappen kan doen zetten die je niet voor mogelijk hebt gehouden. Zingen, niet als doel maar als middel, als de vorm waarin de kracht van je essentie zich manifesteert.
Anderen dat ook laten ervaren is het werk van een stembevrijder. Zo’n tien jaar ben ik daar nu dagelijks mee bezig. Tijdens Zielsveel Zingen-avonden, KnipKaartKoor-avonden, workshopdagen en allerlei anderen gelegenheden waar ik groepen mensen tot zingen breng. Ik kan er enorm van genieten als ik zie dat mensen een stap verder zetten dan ze van plan waren. Dat ze zingend hun eigen kracht ervaren. Als ik ze zie en hoor zingen: “dit ben ik, zo zing ik, hoor mij nou… ik zing!”.
Daarom kijk ik telkens weer uit naar de volgende Zielsveel Zingen-avond. Kom ook op vrijdag 14 april naar de prachtige kapel van het Jeroen Bosch ziekenhuis. Je bent van harte welkom.
Vorige nieuwsbrieven
Wat is mooi…
Bron van Zijn, die ik ontmoet,In alles wat mij ontroert.* Onlangs reed ik naar huis van een workshop die ik gaf en het volgende zinnetje ging aldoor door mijn hoofd: 'wat is het toch fijn om ongegeneerd te genieten van je werk' . Het zit hem dan vooral in dat...
Zingen begint bij zingen… Hallelujah!
Afgelopen tijd heb ik bij verschillende gelegenheden introductieworkshops stembevrijding gegeven. Boeiend altijd om ‘mysteryguest’ te zijn, uitgenodigd om de gasten te verrassen met het feit dat ‘we gaan zingen’. Vaak slaat bij de aankondiging van de verrassing de...
Een HOOPVOL 2019
Zouden alle kleine tekenen van hoop ‘buiten’ nog wel bestaan als niet ‘binnen’ die diepe hoop gloeide, zonder welke men niet waardig en zinvol kan leven, en zonder welke men nòg minder telkens weer aan de ‘uitzichtloze onderneming’ kan beginnen, waarmee alle goede...