
Angelina Jolie
Het bovenstaande is een klein citaat uit een interview met Angelina Jolie over haar voorbereidingen om de rol van Maria Callas te spelen in de film Maria (vanaf 13 februari in de bioscoop). Wat ze tegenkomt in haar proces is eigenlijk stembevrijding.
Hoe dat werkt? Het begint bij gevoel ‘ik wil zingen’, het verlangen, te respecteren en de ruimte geven. Maar zingen is iets anders dan praten. Zingen is ruimte geven aan de eigenheid van jouw stem en dus aan jezelf. En dat is best een dingetje. Daarvoor moet eerst watervrij te worden, durven zingen zonder dat je vindt dat het meteen mooi moet zijn of aan welke eis van vooringenomenheid dan ook te voldoen. Om met je neus onder water te durven hoef je ook niet meteen te kunnen zwemmen.
Het vorige kan nog in de badkamer of in je auto. Maar het moet wel een keer naar buiten (in het diepe). Je moet er mee de wereld in. En dan gaan de stemmetjes in je hoofd meetellen. Ik wil zingen maar wil jij mij wel horen zegt dat hoofd dan. Daar zit een enorm spanningsveld. Angelina Jolie merkte ook dat je lichaam onbewust veel emotie opslaat en dat dat van invloed is op je stem. Wat er gebeurt als je voluit gaat zingen moet je dus in een veilige omgeving kunnen uitproberen. In zo’n omgeving kan je groeien.
En als je eenmaal zingt voelt iedereen dat er meer in zit. Dat heb je ervan als je er aan begint. Dan is het einde zoek. Want diep in ons schuilt namelijk het verlangen niet slechts een zingend mens te zijn maar niets minder dan een jubelend mens. Niet ingehouden, maar onbeschaamd mijn eigenheid de wereld in strooien.
Ik herinner mij plotseling het Bernadettekoor van mijn moeder dat met Kerst steevast het Hallelujah van Händel zong. Wij zaten dan gniffelend te wachten tot het King of King, Lord of Lords, stapje voor stapje te hoog werd. Ja, Händel hield wel van jubelen. Maar het koor van ons moeder hield van gewoon doen en daar kom je er niet mee. Op het risico af dat je opvalt moet je je volledig overgeven aan het Hallelujah en zingend de Lord of Lords die jij bent de lucht in gooien. Dat werkt!
Ook voor Angelina Jolie was dat een behoorlijke weg want zingen is voor de meesten van ons, en ook voor Angelina Jolie, niet zomaar iets. Je gooit je hart en ziel voor de voeten van je luisteraar. Dat is niet mis. Maar als het eenmaal lukt is het pure therapie.
Vorige nieuwsbrieven
Zielsveel Zingen … een nutteloze bezigheid
Het boekje Muziek van de Stilte van de monnik David Steindl-Rast gaat volledig over de zegeningen van de Gregoriaanse zang. Op veel plaatsen trof mij de gelijkenis met Zielsveel Zingen. Om die gelijkenis te proeven heb ik in de onderstaande geleende tekst het woord...
Van Binnen naar Buiten
Stenen, stenen, het regent stenen. Stenen over wij en zij. Stenen over hoe het moet of zou moeten. Stenen dat het vroeger beter was en in de toekomst alleen maar slechter wordt. Allemaal vastgezette beweringen die geen nuancering meer toelaten.Wat is een steen? Om te...
Een Hoopvol 2024
Zouden alle kleine tekenen van hoop ‘buiten’ nog wel bestaan als niet ‘binnen’ die diepe hoop gloeide, zonder welke men niet waardig en zinvol kan leven, en zonder welke men nòg minder telkens weer aan de ‘uitzichtloze onderneming’ kan beginnen, waarmee alle goede...