…’Het echt unieke kenmerk van onze taal is de mogelijkheid om dingen over te brengen die helemaal niet bestaan! Voor zover wij weten kunnen alleen mensen praten over dingen die zij nooit hebben gezien. Legenden, mythes, goden en religies hangen er van aan elkaar’.

Bovenstaand stukje komt uit het boek ‘Sapiens, een kleine geschiedenis van de mensheid’. Een prachtige uiteenzetting over het ‘succes’ van de homo sapiens als soort. Ca. 35.000 jaar geleden beleefde de mens een cognitieve revolutie die zijn oorsprong vindt in de mogelijkheid van de mens tot verbeelding.

Door middel van knuffelen, vlooien en voortplanten kun je een groep van zo’n vijftig individuen bij elkaar houden. De mens leerde een taal die roddelen over en met elkaar mogelijk maakte waardoor je te weten kon komen wie een hekel heeft aan wie, wie het doet met wie en wie eerlijk is of juist niet. Dat vergroot de mogelijkheid om een consistente groep samenwerkende individuen te vormen tot zo’n 150 in getal.

Maar rond een gezamenlijk ingebeelde mythe, religie of afkomst zijn duizenden mensen bereid samen te werken aan een doel. Onze hele samenleving berust er nu op: aandelen, geld, nationaliteit, je kunt het zo gek niet bedenken. Allemaal niet meer dan een afspraak tussen mensen. Wonderlijk als je er over nadenkt.

Nu gaat de verhandeling van de wetenschapper maar zo ver als zijn eigen voorstellingsvermogen en die van Yuval Harari reikte op één punt niet zover als de mijne. Dus waag ik het hier, geheel op eigen titel, een duit in het zakje te doen:
‘Zingen! Nog vóór de mens ging praten, laat staan roddelen, gingen ze samen zingen. Er is geen betere manier om samen door een deur te gaan dan zingend, als je samen kunt zingen kun je ook samenwerken. Zingen gaat voorbij aan het masker van alledag en komt waar woorden niet meer komen. Volgens mij zijn we zelfs gaan praten om de directheid van zingen te omzeilen en is het maar de vraag of we er beter van zijn geworden. De zegeningen van zingen zitten dus diep in onze genen: zingen lucht op, zingen verbindt, van zingen wordt je een blijer, aardiger mens!’

Met deze knipoog naar de wetenschap nodig ik je van harte uit op een van de zangactiviteiten die dit nieuwe seizoen weer starten.

Hartelijke groet,
Wim Stokwielder