We kijken wel náár elkaar maar niet ìn elkaar,
De blik houd op bij de pupillen,
Stuit af en dringt niet door naar binnen.
De ogen zijn niet doorzichtig, maar gemaskerd.
Zo zijn we misschien wel geworden, uit angst voor elkaar.
We hebben elkaar door de eeuwen heen misschien wel te veel pijn gedaan
Om open te zijn voor elkaar en vrij van enig wantrouwen,
We durven niet en sluiten de blinden van onze ziel,
En nemen de pose aan van een bepaalde persoon.
We kijken naar elkaar zonder elkaar werkelijk te zien,
We schetteren er wat teksten uit,
wat loze kreten en klanken die niet doordringen naar het hart.
Niet dat ik het kan garandéren, was het maar zo simpel. Maar ik weet wel heel zeker dat zingen iets anders is dan praten, dat zingen voorbij de woorden komt, dat zingen een veel grotere kans op verbinding en contact in zich draagt.
En daar gaat het om met Kerstmis: iedereen inclusief, niemand buitengesloten, voor iedereen plek in de herberg van je hart. Dus kom zingen!
Hartelijke groet,
Wim Stokwielder
Vorige nieuwsbrieven
Als Angelina het zegt …
"Echt waar, ik zou veel mensen willen aanraden om te gaan zingen voordat ze therapie proberen. Er zit een bepaald oergevoel aan het vinden van je eigen stem in je lichaam.” Angelina Jolie Het bovenstaande is een klein citaat uit een interview met Angelina Jolie over...
10 jaar Zielsveel Zingen
In 2011 was het Lied van de Ziel met Jan Kortie mijn eerste kennismaking met zangavonden zoals onze Zielsveel Zingen avonden. Jan improviseerde op de piano, daarna werd het stil en na enige tijd klonk een massaal ‘Ohm’, spontaan vanuit het niets, zonder afspraak,...
Feest van de eenvoud
Afgelopen drie weken was ik in Italie. Wij zijn de gelukkige bezitter van een eigen plek met uitzicht over een enorm groen dal richting de eindeloze bergen. We hebben fruitbomen, gewone bomen en een paar olijfbomen. Ik ging erheen zonder agenda met alle tijd om dingen...